De Tijdrovers is een avontuurlijk fantasieverhaal voor 7- tot 10-jarigen, met illustraties van Jellie Goedhart. Het is nu verkrijgbaar bij Tiny Tale’s Bookshop, een gloednieuwe uitgever van gepersonaliseerde kinderboeken.
Het is een verhaal dat nooit hetzelfde is en dat verdergaat als je klaar bent met lezen…
Hoezo? Lees er alles over op www.tijdrovers.net.
De Tijdrovers zijn er klaar voor! Nog wat sleutelen aan de cover, nog een laatske keer de punten en komma’s nakijken, en nog wat testwerk bij uitgever Tiny Tale’s Bookshop.
De Tijdrovers gaan nu van de laatste weken wachttijd gebruik maken om zichzelf al een beetje voor te stellen.
Waar gaat het verhaal over?
Hoe zit dat met dat personaliseren?
En wat zijn precies die extraatjes die je er van mij bovenop krijgt?
Er valt wel het een en ander aan uit te leggen, dus hebben de Tijdrovers een aparte website gekregen: tijdrovers.net.
Keuzes maken. Ideetjes uitwerken, verhaallijntjes uitdenken, ze beginnen koesteren en dan schrappen of, in het beste geval, afkoppelen. Want er moeten keuzes gemaakt worden. Schrijven is schrappen. En hoe vaak dat ook terecht mag zijn, het is bij momenten best klote.
Als de fantasie de vrije loop krijgt, ontstaat er hier een wilde verhalencluster, waarbij het ene verhaal in het andere overloopt, en onder elk verhaal er nog tien onvertelde verscholen liggen. Voor één probleem ontstaan vier verschillende oplossingen, aan één splitsing vertrekken drie wegen die het verhaal een andere richting op sturen. Laat het nu dat zijn wat ik aan schrijven zo leuk vind. Maar dan moeten er keuzes gemaakt worden. Schrijven is ook een verhaal temmen.
Maar wat als je niet moet kiezen? Of op zijn minst niet moet schrappen tot er maar één mogelijkheid overblijft? Tiny Tale’s Bookshop liet me een verhaal schrijven dat meerdere kanten uitkon. Op de splitsing kon ik twee van de drie wegen openhouden, en die parallel uitwerken. Het resultaat was een verhaal met een zeilvis, een schele ziener en een sinaaswolk, en een soortgelijk verhaal met een struiskoets, een helderziende pizzabakker en een vuurvanger in een scheef kasteel. Toen beide versies van De Tijdrovers af waren, vroeg ik me af welke nu de beste was. Ik weet het nog altijd niet… De lezer mag het uitmaken.
De Tijdrovers verschijnt binnenkort bij Tiny Tale’s Bookshop. Lees er meer over op www.tijdrovers.net.
Fantastisch nieuws: binnenkort verschijnt mijn eerste kinderboek!
Het wordt een fantasierijk avonturenverhaal voor 7-9-jarigen. Het boek verschijnt in april bij het van start gaan van Tiny Tale’s Bookshop. Via deze webshop zul je gepersonaliseerde kinderboeken kunnen bestellen. Dat betekent dat je een aantal keuzes zal kunnen maken, bv. de naam of het uiterlijk van een personage, maar ook gebeurtenissen die de loop van het verhaal wijzigen. Als je mijn boek bestelt, heb je dus een uniek boek in handen.
Ik ben heel erg gefascineerd door dit concept en ben dan ook ontzettend blij dat de redactie van Tiny Tale’s Bookshop mijn verhaal heeft goedgekeurd.
Een paar jaar geleden herschreef ik een oud verhaal, bedoeld om te posten op de site. Het was beter dan het origineel, dacht ik, maar ik was nog altijd niet tevreden. Een maand later crashte de site. De laatste versie van het verhaal stak nog in de database en daar bleef het bij.
Een paar dagen geleden viste ik een oud verhaal op uit een database, een herschrijving van iets gemaakt door een 21-jarige met een voorliefde voor absurditeiten. Best aandoenlijk, als je het vanop een kleine 16 jaar afstand bekijkt. De herschrijving daarentegen was eerder een mislukte poging om er de absurditeiten uit te halen. Ik herinnerde me een slagzin:
“Schrijven is schrappen”
Ok dan maar.
2013
J ontwaakte met een snak naar adem. Hij zat rechtop, zijn ogen wijd opengesperd met een hoofd dat op ontploffen stond.
“Mijn aspirines!”
Opluchting. Gelukkig had niemand de moeite gedaan om zijn zakken leeg te halen. Hij bracht zijn voeten naar de grond en zette moeizaam zijn eerste passen. Die verdomde koppijn ook altijd, dacht hij. Zijn hoofd gonsde. Ik was weer vergeten hoe erg het was. Goddank bestaan er aspirines.
2016
De eerste adem is het ergste. Eerst het gevoel van verstikking. Dan de angst. De angst waarmee je gegaan bent en die je op slag lamlegt wanneer je weer komt. Het went nooit.Ik veer op, grijp naar mijn keel, snak naar lucht met een heftigheid die mijn adem verbaast. Ho. Rustig man. Ik functioneer. In, uit, alles werkt. Wat zit je daar zo paniekerig te doen?
Ik hijg de paniek uit mijn lijf. Het went nooit.
Misschien wordt het toch nog iets met die Paasvertelling. Misschien raakt ze wel klaar tegen Pasen, na 16 jaar. Of niet.
Op deze webstek heb ik een jaar lang maandelijks een verhaal gepost. Om aan mezelf te tonen dat ik het kon, een verhaal afwerken. Ik had er zo veel openstaan, maar kreeg ze nooit af. En om in mijn naaste omgeving en een beetje daarbuiten een publiek te vinden. De meeste van die verhalen (twee doorstonden mijn eigen tevredenheidstest niet) kan je hier lezen.
Daarna legden twee zaligmakende, maar bijzonder intensieve factoren (een verbouwing en een kleine) de schrijfstroom een tijdje stil. Nu staat de schrijfknop definitief terug aan. Een oud kinderverhaal wordt weer onder handen genomen, een nieuw is in opbouw. De oude verhalen ga ik opnieuw in de kijker zetten, en een paar nieuwe staan klaar om in de loop van het jaar hun opwachting te maken…
